@ R.

We hadden het nog niet over het invullen van Intomart-kijkgedrag.
Ik kijk door de week elke avond Grey’s Anatomy en vind dat hartstikke mooi. Soms geef ik een tien. Nooit geef ik minder dan een negen.
Nu het er deze week weer is kijk ik ook (een deel – als GA is afgelopen) DWDD.
Ik vind dat niet meer dan een 7 waard totnutoe. Maar dat kan beter worden als het programma op stoom raakt.
Verder kijk ik wel eens Journaal (7 of 8), op zaterdag The Closer (9) en hier en daar een Law&Order en heel zelden Netwerk en toevallig gisteren Puberruil.

Mbt egel.
Om tien over half negen ging ik naar de achtertuin, had bord met klein beetje (echt) spaghetti met rivierkreeftjes klaar gezet en een paar gebutste eitjes.
In de achtertuin (drie bakken gevarieerde maaltijd voor 12 caven en twee konijnen) zie ik van onder het eerste cavenhuis een jonge rat opduiken en dan achter het tweede cavenhuis een tweede.
Tis dat ik er sta zodat ze even terugwijken, maar ‘eeuwig afgeschrikt’ is anders.

Na vijf minuten loop ik terug naar het huis.
Vlak voor het trapje naar het terras, ik ben hem op minder dan een meter genaderd, loopt voor mij: egel. Of beter: een egel. Want de meest recente egel leek uit de bosjes naast de perenboom te komen.

Hij loopt naar het spaghettibord, gaat erop zitten en eet.
Ik ga naar binnen.
Ik denk: wat zal ik hem missen als hij er niet meer is wanneer ik terug kom.
En ik denk ook: aan R. vertellen en die op het hart binden dat hij tapas voor egel moet neerleggen zolang egel nog rondwandelt en niet in winterslaap is.