Ik had een interview met Jurgen van den Berg.
Te publiceren in twee delen.
Ik stuurde ze hem allebei op vrijdag toe. Geen reactie.
En eerst denk ik ‘best goed’ maar per dag zonder reactie trek ik er punten van áf zodat ik al snel onder de streep van de voldoendes beland en anderen denken misschien dat een vijf *bijna ok* is maar ik denk meteen: bagger.
Gisteren denk ik al: zal ik ‘m mailen.
Vandaag stel ik een mail op met als strekking dat ik door het behang ga van ellende.
Ik laat die twee uur betijen, schaaf ‘m ietsje bij, toon um down maar stuur dan toch maar de beleefde vraag of-ie het interview-in-twee-delen zoals ik al vrees te slecht voor woorden vindt en nu zit uit te stellen om mij dat te mailen.
Nee dus. Hij vindt ut leuk. Had alleen gedacht (zoals ik zelf ook in de begeleidende mail schreef) dat-ie t/m woensdag kon reageren.
O got: ikzelf!!!
Hansje zegt
En ’t gekke is dat het je een volgende keer wéér overkomt…
Renesmurf zegt
je maakt je een beetje te druk om niks, maar je hebt gelijk dat je het gewoon maar vraagt.
Brenda Reyne zegt
“oh got ikzelf” is helemaal waar. Maar wel een pract uitsmijter.