Ik heb veel vogels in de tuin.
De beschermde en bedreigde diersoort huismus zit erbij. Die eet soms per ongeluk wat van het graan dat de kippen achterlaten.
(nee hoor, kritische geestjes, túúrlijk voer ik niet)
Ook zijn er dit jaar opmerkelijk veel koolmezen. Veel jonge.
Merels, kauwtjes, turkse tortels. En soms eksters en een enkele vlaamse gaai.
Spreeuwen ook. Bij vlagen. Om te nestelen. En om mijn perenboom te plunderen voor de peren volgroeid zijn. Zodat ik er nog nooit een hele peer uit heb gehad maar alles halfgroen aangepikt naar beneden zie komen. Nu bv. Krijsend landt de hele club en doet zich tegoed.
Leuk gezicht, leuk gehoor. Dus sta ik te kijken nadat ik de knagers heb gevoerd.
Maar wat landt er nu op de stam van de perenboom? Een kleine bonte specht. Denk ik.
Een centimeter of twintig. Heldere rode vlek onder de staart. Maar verder net als de jonge meesjes nog niet helemaal uit-gekleurd.
Ik google ‘kleine bonte specht’ die erg blijkt te lijken op de middelste bonte specht en op de grote bonte specht. Misschien is dit wel de grote bonte specht.
Die is, lees ik, formaat merel maar korter. Zou kunnen.
En hij roffelt 1 seconden tegen de kleine 3 seconden.
Dan is het wachten dus daarop.
misschien een jonge grote bonte specht. waar zit het rood op de kop?
ik zag ‘m maar even en vooral van onderen.
vandaar dat ik zeker ben van felrood onder het kontje.
ik méén dat het wat zachrood was, alsof het nog moest doorbreken.
maar misschien was het ook meer vies-vuilig gebrokenwit?
Zie je wel, je tuin is een paradijs!
het gaat vooral om de kap. waar het rood zit. er zijn erg veel jonge grote bonte spechten op het moment. die kan je zelfs verwarren met een middelste bonte vanwege de kap. maar als je goed kijkt, dan zie je het altijd wel. misschien komt ie nog een keer terug.