Hij is er weer, het roodborstje.
Nee, geen foto gemaakt, dus dat moet je maar gewoon van me aannemen.
Hij (of zij, ze zien er identiek uit, ze zingen ook identiek) komt elk jaar in oktober.
Mijn vriendin W. (inmiddels overleden) vertelde me dat het vogeltje exact op 5 oktober arriveert.
Jarenlang dacht ik dat dit idd zo was.
Ik bedoel: ik zag de vogel, ik keek op de kalender en jawel het was 5 oktober.
Deze is dus vroeg.
Ik google wat-ie graag eet.
Spinnen en slakken (dus: laat bladeren liggen).
Meelwormen.
Maar gewoon vogelgraan met pinda’s is ook goed.
Tegen het raam tikken lijken ze echt te doen.
Niet omdat ze naar binnen willen maar omdat ze erg territoriaal zijn en niet doorhebben dat de vogel die ze in het raam zien het eigen spiegelbeeld is.
Hier tikken de kippen tegen het raam als ze lekkere hapjes willen.
De meesjes gaan niet zover.
Die ‘hangen’ voor het raam wanneer ze mij erachter zien.
Hat kán zijn dat ze alleen maar ‘hallo’ willen zeggen, maar wanneer ik ze duivenpinda’s toewerp nemen ze die gretig in ontvangst en gaan dan weer een tijd weg.
Pavlov (ik).
Geef een reactie