De man die vergat het boek te betalen en die ik gisteren maande, heeft vanochtend betaald.
Ik ben nu € 12,95 rijker.
Een vrouw die voor bijna 50 Euro magneten en ansichten bestelde, betaalde óók.
En het was niet eens met hangen en wurgen en persen dat ik haar bestelling in 1 grote envelop kreeg (verpakt in veel kleine doosjes, vrees niet) zodat ik geen tarief voor een pakket voor eigen rekening hoefde nemen.
Ik droomde erg gedetailleerd hoe Eebje dood ging. Dat ze aan het sterven was en ik met haar naar de dierenarts wou. Mijn auto met zieke kat erin werd gestolen. Eebje werd er uit gegooid.
Ik vond een erg leuke boekenlegger terug waarvan ik dacht dat-ie kwijt was.
Ik dacht: dat ga ik hier vieren. Ik maak er een Logaanbieding van. Verzendkosten. En 50 cent oid. Maw: vrijwel te geef.
Maar in het kader van de Schouders zou dat niet leiden tot échte aankopen en niet eens tot dankbaarheid leert helaas de ervaring. Zodat het oerstom zou zijn.
Zodat ik ‘m dadelijk in de Winkel ga zetten. En er misschien (!) 1 Euro aan ga verdienen. Ziezo, net goed.
Zucht.
Geef een reactie