Aan konijn Sally had de Knaagdierenopvang het kaartje ‘lief en energiek’ gehangen.
Met ‘energiek’ liet ze me dit weekend kennis maken.
Zaterdagochtend om kwart over acht schuif ik het gordijn opzij en naast de ren van Jozef en Otje holt Sally.
Mn Jozef vindt ze razend interessant.
Sally is niet makkelijk te grijpen (dat ‘lief’ is nl iets anders dan ‘makkelijk op te pakken’) maar met hulp van Lyda lok ik haar in de schuur in een mandje en zet haar enkele uren later terug in haar ren. Ziezo.
Alleen is Sally even snel weer uit de ren als ik haar erin zette: amper terug bij de schuur zit ze me letterlijk op de hielen.
De rest van de zaterdag gaat Sally helemaal uit haar dak. Ze verkent de hele tuin, markeert, trekt sprintjes, kijkt af en toe door de tralies naar Thomas en gaat er dan weer vandoor. Ik laat de schuurdeur open in de hoop dat ze daar overnacht. Overdag zet ik een mandje neer naast de ren. Hooi erin. Voor verstandig eten. Ander eten (blaadjes) vindt ze overal in de tuin. Hooi is lekker, ook om op te zitten. Worteltje erbij – jammie. En dan weer iets anders doen. Sally straalt uit dat ze totally self suffient is.
Ook zondag leeft Sally zich helemaal uit. En trekt zich af en toe terug in de schuur om te rusten. Daar brengt ze ook de nacht door.
Ergens vandaag krijg ik de indruk dat ze het nu wel heeft gehad met de vrijheid. Om vijf uur = etenstijd lok ik haar naar de ren, grijp haar en zet haar terug bij haar maatjes. Ze eet uit de bakjes alsof ze nooit weg is geweest. Thomas snuft voorzichtig aan haar maar gedraagt zich als een echtgenoot die denkt ‘ze heeft nu eenmaal wilde haren, ik kan er beter niets van zeggen want daar komt alleen maar gelazer van’.
Net keek ik nog even in de schuur (die ik openlaat, maar met hangslot en zware ketting, dit voor alle zekerheid voor de HH inbrekers): geen konijn.
En ook net belde R.: hij heeft Marius geregeld die eerder de ren naast het huis verhoogde en van een heus deurtje voorzag.
Woensdag wordt de ren uitbreekproof gemaakt.
En kan ik eindelijk weer rustig gaan slapen.
Liesan zegt
Lijkt me toch fijn zo’n enthousiasteling ‘by nature’ in de familie. Na al het gedoe met knagers van de afgelopen maanden.