Wanneer je(ik) de halve nacht ligt te malen en om vier uur maar opstaat is overdag wat bijslapen erg welkom.
Dat het er niet van zou komen werd me duidelijk om precies negen uur toen de schaafmachine bij de buren in werking werd gesteld. Herrie!
Toen, rond half elf: stilte.
Tien minuten later nog steeds.
Ik gluur eens in de tuin van de buren en zie dat de schilder een kopje koffie drinkt.
Aha. Koffietijd. Hoe lang zou die duren? Zal ik het erop wagen en een poging doen? Al slaap ik maar een half uur, dat zou dan toch mooi meegenomen zijn.
Alleen: op dat moment heb ik net even geen gruwelijke slaap.
Een half uur later probeer ik het toch en ja hoor, dat zat er dik in: schaaaaaaaf.
Wat ik nu per uur kan vertellen want zo gaat het natuurlijk de hele dag en dan een kwartier geleden direct naast mijn bureau: schaaf! herrie! schaaf!!!
En nee, ik heb de schaver géén toestemming gevraagd om zijn foto hier te publiceren maar het gaat ook helemaal niet om hém, het gaat om mij en mijn leed.
Waarbij het wel grappig is te weten dat het morgenochtend Luilak is.
Dat kan er ook nog wel bij.
Eerst luilak – ik wens je vrede – maar dan is het weekeind, tweede pinksterdag en misschien ook nog pinkster 3 (of is dat alleen in de Zaanstreek?)
Nee, geen derde pinksterdag.
En hoewel het volgens mij nu écht weekend is wordt er nog steeds lustig op los geschaafd bij de buren 🙁
Beschaving moet doorklinken.