Ik wil mijn Coolpix P500 beter leren kennen.
Ik begin met de knoppen A voor Diafragma en S voor sluitertijd omdat ik me die begrippen uit het verre verleden van de Nikon Spiegelreflex met allerlei lenzen nog vaag herinner.
De theorie wil niet beklijven dus ga ik de tuin in.
Ik fotografeer een boomstronk met alle mogelijkheden los van elkaar.
Idem een knop in een tak.
En het Otje konijn.
Ook probeer ik foto’s uit met Automatisch of P (= de camera kiest zelf sluitertijd en diafragma voor een optimale belichting)
Ik zie geen verschillen of ze zijn zó klein dat het niet de moeite loont me hierin verder te verdiepen.
Iets anders gezien dat me wel leuk lijkt.
De Continu-stand.
Om het niet te gek te maken stel ik die in op 5 foto’s.
Ik richt op kip Klaartje.
Ik richt op mezelf.
Klaartje blijkt in 1 seconde meer te bewegen dan ik.
Ik kijk 5x hetzelfde waarbij me vooral opvalt hoe grijs ik aan het worden ben.
De wallen en de rimpels zie ik ook wel maar die wist ik al.
Er schijnt trouwens ook een stand ‘huid verzachten’ te zijn.
Nou, die stand heb jij niet nodig, want je huidje ziet er zo ook prima uit. Ik vind het een hele mooie foto.
Ik zie een érg oude, vermoeide vrouw
Ik zie een heel lief en zacht gezicht, ondanks de rimpels nog meisjesachtig en tegelijk wijs. De waaiende haren geven je daarbij een natuurlijke look, die het geheel nog mooier maakt. Absoluut prachtig!
Jij bent een schat!!