Vandaag was de dag voor de Second Opinion van de VU-tandarts.
De hele ochtend zit ik te stressen en kom tot niets.
Om twaalf uur rijd ik erheen, om kwart voor 1 laat ik me door de receptionist afblaffen omdat ik geen ziekenfondskaart bij me heb (reden: ik ben niet voor tandarts verzekerd).
Dan mag ik met een pasje naar de tweede étage waar ik wacht en wacht en uitkijk op tijdschriften waar ik helemaal geen zin in heb.
Dan komt de tandarts die ik erg aantrekkelijk vind (wat altijd helpt bij een tandarts) en die na uitgebreid onderzoek met veel röntgenfoto’s die -vertelde de aardige vrouw die ze nam- me héél veel geld gingen kosten me zegt dat het advies is: niks doen.
Wat precies was wat ik wou horen.
Alleen wist ik tien minuten later de redenatie al niet meer.
Zodat ik me nu voorneem om voortaan bij gesprekken waar ik nerveus over ben écht altijd een meeluisterend persoon mee te nemen.
Maar klinkt wel fijn: niks doen! Geen enge behandelingen enzo. Maar hoort bij een 2nd opinion niet ook dat ze die opinion nog even voor je op papier zetten, zodat je die aan je gebruikelijke tandarts kan laten zien?
Ja, hij staat op papier.
Alleen merkte ik later dat ik vragen die ik toch nog had niet had gesteld of niet duidelijk of in elk geval er geen antwoord op had.
Fijn om te horen wat je wilde horen. Misschien een beetje jammer dat je dat dan “héél véél geld” gaat kosten, door de röntgenfoto’s.
En ik was eigenlijk best benieuwd naar wat er in de “Mijn Geheim” stond. 😛
Als die vragen echt prangend zijn, zou je morgen even kunnen bellen voor een kort telefonisch onderhoud op een gepast moment of je probeert het via de mail. Die dikke rekening komt toch wel en die zal men immers betaald willen zien, toch.
Wel snel doen, zodat het voor de tandarts ook nog vers is en een kleine moeite.
@ Theo: ik durf het niet.
Zo simpel is het.
een volgende keer een casssetterecorder meenemen
en vragen of je het gesprek mag opnemen. dat wordt, zeker bij ingewikkelde consulten, nogal eens gedaan. specialisten zijn daardoor aan het verzoek gewend, ik heb nog nooit gehoord van een arts die bezwaar had tegen opname van zo’n gesprek.