Er zijn nu eenmaal seizoenen en ideaal zou zijn om van allemaal even veel te genieten.
Dat lukt mij niet.
Herfst gaat. Lente is leuk. Zomer ook althans tot ongeveer nu, omdat de bladeren al geel worden en vallen en de bloeiende planten uitbloeien.
De winter haat ik.
Er zijn jaren dat ik de seizoenen (op het haten van de winter na) zo’n beetje over me heen laat komen.
Dit jaar valt het “tis weer voorbij, die mooie zomer” me zwaar.
Ik zie als een berg op tegen terugkomen uit Amerika in de volle herfst. De stormen, de lekkages, de zeiknatte, modderige paden, de afgewaaide takken.
En dan de winter – afschuwelijk.
Op de een of andere manier deprimeert de wisseling der seizoenen mij dit jaar meer dan anders.
Elke vogel die niet meer zingt, elke al verdwenen grutto en gierzwaluw, de eerste neerdwarrelende vergeelde bladeren – verschrikkelijk.
Geef een reactie