Een weg die ik graag rijd gaat door het gebied van de Shivwits indianen.
Met langs de kant van de weg veel borden dat het hún terrein is en wee je gebeente als je denkt dat jij daar zomaar kunt rondlopen.
Verder steken er veel koeien over.
Halverwege Kayenta en Gunlock is een kleine waterval.
Ik maak er een foto van maar die geeft niet bij benadering weer hoe betoverend het watergekletter is.
Ik draai me om en kijk omhoog.
Zie ik daar nou zwaluwnesten?
Verdomd.
Gewoon ‘like’ zou hier niet voldoen maar wat dan wel hè? ‘Frappant’ misschien? Ik heb zoiets nog nooit gezien en vind het heel bijzonder . . . . . ”bijzonder” dus. Het lijkt me moeilijk de woordjes te vinden waar jouw sitebezoeker op moet kiezen te klikken. Frappant vind ik zelf een aardiger woordje dan bijzonder bv . . . . . Zal ik af en toe dit doen, Jeanne? Zo’n reaktie met woordkeuze bedoel ik en dan nog alleen als het echt iets bij me oproept natuurlijk, als ik denk dat ik voor een klikkeuze zou willen kiezen bijvoorbeeld.
‘Leuk’ – zeg ik dan weer!
Ik zag deze zwaluwnesten wel eerder, daarom herkende ik ze ook.
Wat het ‘bijzonder’ maakte is dat ik ze zág.
Voor de foto zoemde ik direct al in maar dit was een hoge rots, zeker 15-20 meter en daar zaten ze verstopt tegen de bovenkant aan net onder die richel.
Ook mooi: op een richel hier weer een paar meter onder een laag poep.
Want die werpen de vogels naar buiten door even met het kontje buiten het best te gaan hangen.
Ik heb overwogen ook de foto daarvan te plaatsen maar die voegt niet veel toe als plaatje.
Wonderlijk dat ze die nesten zo maken dat ze blijven hangen, hè. Ik kan er maar niet bij hoe ze dat doen.
Ik meen dat ze ze vastplakken met klei.
Klopt volgens mijn natuurkenner Ahmad. Hij zegt dat ze inderdaad klei en soms daarbij verdroogde plantenresten vermengen met hun speeksel en dat schijnt dan enorm te plakken. We zagen ze ook in Alhaurin onderaan de dakgoten hangen. Ik vind het prachtig.