Die smartphone is wel handig, merk ik dit weekend.
Ik zit op een terras in Londen te wachten tot de maaltijd komt en zet ‘m even aan.
Zomaar.
Omdat iedereen dat doet en ik niks anders te doen heb.
Blijkt de man met wie ik een half uur voor de voorstelling heb afgesproken me via Facebook te DM-en dat zijn trein vertraagd is en we moeten regelen dat ik vast één van de op zijn naam gezette tickets kan ophalen want hij komt mogelijk te laat.
Zonder de smartphone had ik dit niet geweten en om half zeven paniekerig staan wachten (hij kwam tenslotte nét voor zeven uur binnen).
Hadden we dit ook kunnen regelen via de telefoon?
In theorie.
Maar hij heeft mijn nummer niet en wie doet dat ook tegenwoordig, aan mensen die je amper kent die in het buitenland wonen je telnr geven.
Ik was dus heel blij met mijn smartphone.
Correctie: ik ben het.
Geef een reactie