Ergens vanmiddag: veel kabaal van alarmerende vogels in de tuin en voorbij vliegende veertjes.
Kleine witte donsveertjes.
Langere veren, grijs met wat wit, mogelijk staart of vleugel.
Ik weet: het is weer zover.
Een turkse tortel is ‘geslagen’ zoals dat heet.
Nee, niet vermoord door een van mijn katten.
Maar door de sperwer die ik een paar dagen geleden ook al in de tuin zag.
Alweer, dacht ik. Want dit gebeurt vaker.
Elf jaar geleden maakte ik al deze foto
Niet erg scherp maar ik durfde niet te dichtbij te komen om het tafereel niet te verstoren.
Vanmiddag gegoogled op dit fenomeen.
“De sperwer is een kleine tot middelgrote roofvogel die tegenwoordig ook in steden broedt. Vooral ’s winters jagen ze hier op kleine vogeltjes die aangetrokken worden door aangeboden voer in onze tuinen. Opvallend genoeg zien we veel ongelukkige duiven in de Zelf Geschoten-filmpjes. Dit terwijl duiven maar 0,7% van het menu van de sperwer uitmaken in de broedtijd. Een verklaring hiervoor zou kunnen zijn dat een duif voor een sperwer een hele kluif is. De sperwer gaat dan eerst op zijn gemak de duif zitten plukken omdat deze te zwaar is om mee weg te vliegen. Op die manier geeft hij mensen onbedoeld ook de kans een mooi filmpje te maken. Met kleinere vogels als mezen of mussen zal een sperwer makkelijker wegvliegen om zijn prooi op een beschutte plek te verorberen, uit het zicht van de filmer.”
Geef een reactie