“Er is u verteld dat ze bijt” vraagt het vriendelijke meisje in de Knaagdierenopvang bij het hok van Snuf.
Nee, dat is ons niet verteld. Op hun site stond dat haar karakter “lief en goed” was.
Maar we willen niet flauw zijn dus Snuf gaat mee in het mandje en omdat ze al 8 is en dus waarschijnlijk gauw dood hoeven we geen 20 Euro voor haar te betalen maar slechts 10.
Hier komt Snuf snel uit haar mandje en maakt kennis met Bugs. Die haar alle hoeken van de ren laat zien (in hoog tempo) en de plukken wit haar vliegen in het rond.
R. heeft voor alle zekerheid een stukje ren afgerasterd voor het geval het helemaal niet ‘gaat’ en ze daar voorlopig kan worden gehuisvest. Maar we kiezen voor het eerst gewoon proberen omdat als het wél gaat, ze zo sneller aan elkaar gewend zijn dan na eerst een tijd naar elkaar loeren door het gaas.
Snuf trekt zich terug in hoekjes waar Bugs aan haar ruikt. En, lijkt het, zachtjes aan haar knabbelt (proeft?). Tot ze weer gaat rennen wat hem irriteert en dan rent hij grommend achter haar aan.
Echt vechten wordt het niet, dus we verklaren de situatie tot ‘hoopvol’ waarna ik R. naar de bus breng. Weer terug zie ik dit (slechte foto door zoninval).
Dát ziet er echt goed uit.
Dan gaat Snuf weer hollen, Bugs wordt boos, hij holt ook maar gromt niet meer.
Tien minuten later:
Dit herhaalt zich. En nu (Snuf is er nog geen anderhalf uur) zitten ze zoet naast elkaar.
Soms kost geluk niet meer dan een tientje.
(en betere foto’s volgen)
ZO ging het met onze Snuf en haar nieuwe vriendin Foxy ook. De een hard achter de ander aan. Even uitrusten en dan weer. Tot ze beide moe (en kennelijk voldaan) tegen elkaar aan liggend moesten uitrusten. En de dames hokken nu al weer heel wat jaartjes samen, dus bij jou zal het ook wel goed lopen 🙂
Bugs heeft al vele uren bedacht dat hij Snuf een te gek leuk konijn vindt.
Hij jaagt niet meer op haar, gaat lekker dicht tegen haar aan zitten, likt af en toe haar kopje.
Snuf vindt het allemaal nog heel eng.
Ze zit in een hoek in elkaar gedoken.
Ik heb eten neergelegd maar ze eet niet.
Ik heb een huisje neergezet voor het geval ze niet in de gezamenlijke woning wil overnachten (gelukkig is het mooi weer).
Af en toe beweegt ze wel, kijkt om zich heen, likt een pootje. Ze is dus niet ‘verstijfd’ van angst.
Volgens mij is morgen alles goed 🙂
Dat ziet er veelbelovend uit – zeker nu ze ook is gaan eten. Leuk dat het meteen lijkt te klikken tussen die twee! 😀