Sociaal

Ik ga naar de brievenbus met twee via bol.com verkochte boeken.
Eerst babbel ik met de overbuurvrouw. Over de zieke buurman en over haar kat Ginny die eerst van ‘Wortel’ was maar die is verhuisd en Ginny is achtergebleven. Ginny is een grappige kat. Laatst zat ze opeens bij mij in de kamer. Sammie en Guus deden of ze haar niet zagen. Ginny keek dwars door mij heen (ik heb een foto – zal straks eens kijken of ik die kan vinden).

Op de terugweg van de brievenbus maak ik foto’s.
Vlak bij huis kom ik buurvrouw en buurman van schuin tegenover tegen.
Ik groet. Zij zegt: “Heb je mooie foto’s gemaakt.”
Ik hád kunnen zeggen: Ja! of: dat ga ik nu bekijken.
Maar wat zeg ik? “Nee, hoor, niets bijzonders.”
Op een toon van ‘ik stel sowieso niks voor’.

Wat jammer nou. Dat eerste buurgesprek ging zó goed. Alsof ik een sociaal persoon ben.
Wat, denk ik, komt omdat de onderwerpen voorspelbaar waren en de manier van ze bespreken ook.
Die foto-vraag, die overviel me.
Dan duik ik weg en val door de mand.

De foto’s zijn trouwens best leuk.