Om kwart voor 1 kwam ik met R. het huis binnen.
We hadden een list verzonnen: hij zou rosbief meebrengen en dat zouden we in de bakjes doen en dan zou hij Sammie grijpen.
Guus geloofde er meteen al niets van en sprintte het huis uit.
Sammie wou eerst wel wat rosbief maar holde naar boven toen hij door kreeg dat R. en ik niet zomaar ‘vriendelijk’ waren.
Volgde een mens- en dieronterend opjagen met het vangen (door R.) van Sammie in de bijkeuken. In het kooitje geduwd waar hij zich een keer of tien woest tegen de wanden wierp en toen in een soort shock raakte.
De wachtkamer bij de dierenarts was eng (veel nare blaffende honden). De behandeling door de dierenarts was óók eng. Terug in het mandje was niet veel beter.
Eenmaal thuis, mandje open, kroop de kleine man direct onder de bank.
Daar zit hij nu – tweeëneenhalf uur later – nog.
En ondanks de gure oostenwind is Guus ook nog niet binnen.
Eebje ligt beneden boven een verwarming. Slapend.
Sort of.
Iedereen van slag…sterkte ermee!
Misschien had je er beter aan gedaan het kattenluik van te voren te sluiten.
En wellicht een tip voor de volgende keer. Zet het reismandje ruim van te voren neer en leg er wat lekkers in.
En om een kat wat makkelijker in een reismand te laten gaan. Eén persoon houdt de mand op, de ander laat de kat er in zakken, kontje eerst. Dan is het bijna een fluitje van een cent, ok, op een paar lekkere halen na 🙂
Overigens zijn het per definitie geen nare honden, die daar in de wachtkamer bij de dierenarts zitten, zij voelen zich net als jouw kat ook niet op hun gemak.
ik mag zondag 7 uur in de auto met twee katten die nogal stressgevoelig zijn. Weer wat anders, maar ook wel eng.
Ik hoop dat je deze eerste nacht in het nieuwe regiem goed overleefd hebt Jeanne.
@Brimstone: wij zetten soms de kattentas ruim van te voren al terloops in de gang. Alsof hij gewoon daar maar even stond. Onze kat reageerde daar dan even gestressd op en daarna liet ze de tas met rust. Tot het moment daar was. Wij hadden nog niets gezegd of gedaan en ze wist het, ze voelde het en verdween in het uiterste hoekje van de zolder. Nee katten en mandjes… niets fluitjes van een cent. Alleen als de kat seniel is (die ervaring heb ik ook), maar volgens mij zijn alle andere katten telepatisch begaafd.
Katten zijn heel slim als het op dit soort dingen aankomt. Zodra de baas denkt: ‘Pfoe, nu ga ik het maar eens proberen’, denkt de kat: wegwezen!