Stress-stress doet deze dag.
Wat geheel mijn eigen fout is.
Anders leg ik altijd al minstens een week vantevoren van alles klaar.
Nu had ik dat juist om *niet* te gaan stressen uitgesteld tot de laatste middag.
Niet meer doen.
Een stress-hoofd kan niet logisch denken.
Zelfs niet met een af te vinken lijstje.
Wat ik verder móest doen, heb ik grotendeels gedaan.
Behalve de VU bellen om een afspraak te maken voor de second opinion over mijn gebit.
Slap, slap.
Intussen stellen Sammie en Eebje zich al in op de komende weken.
Ik wil niet vervelend doen, maar je stresst altijd voor vertrek, hoe je het ook aanpakt, dus ach.
Het komt goed!