Ik sta om zes uur op en zit vol goede voornemens en plannen.
Die allemaal betrekking hebben op de nieuwe computer.
De wereld kan ik aan (nou… de nieuwe computer althans, en die ook nog maar een beetje, maar ik bedoel: ik heb er zin in).
Dan is het half negen en uit gaat de oude computer en ook het licht en de telefoon en nog veel meer.
Stroomstoring.
Die, belooft de mechanische stem van de storingsdienst, om 11 uur verholpen zal zijn.
Dat kan nog nét, denk ik dan. En ruim een boekenkast op.
Alleen wordt elf uur twaalf uur en nu is het tropisch in mijn werkkamer en ben ik kapot van het niets doen.
Toch (dappere ik!) geprobeerd of ik iets snapte van Teamviewer.
Een prog waarmee je een hoop kunt o.a. bestanden van Pc naar andere Pc zetten.
Het zegt dat het héél makkelijk is. Alleen zegt het niet hoe het werkt.
En de fut om dat nu, terwijl mijn potentiële werkdag al meer dan half voorbij is in de bloedhitte toch te gaan ontdekken (lees: proberen te ontdekken) ontbreekt.
Voor alle zekerheid: ga lekker in de tuin zitten is niet wat ik nu wil horen bij 30 graden en een tuin op het ZO zonder wind.
Geef een reactie