Vandaag over drie weken om deze (locale) tijd land ik in Phoenix, sprint naar de balie van Alamo en claim m´n SUV (die elke reis kleiner wordt).
Niks Trailblazer, een mini-SUV-je was het de vorige keer.
Wel lief (rood) dus een typies vrouwenjeepje.
Dan de warme deken hete buitenlucht in en wild wuiven als de Alamo bus nadert (anders rijdt die vol gas voorbij) en me laten afzetten bij de SUVs waaruit ik mag kiezen.
ES is kwa type net iets groter herinner ik me vaag, hoewel je het ´m niet aanziet. En wit vind ik leuker dan metallic goud of zilver (voor als er geen rood is).
Dan deurtjes openen en op de teller kijken.
Hopen dat ze nu een kompas-met-temperatuur-meter in het plafond hebben maar dat zal wel niet want ze worden steeds elementairder.
Sleep-sleep met het sleepkoffertje van auto naar auto. Knoop doorhakken.
Koffertje op de achterbank. Auto geénspecteerd op krassen (moet je zelf noteren en doorgeven voor je met ´m wegrijdt anders draai je er bij terugkeer zelf voor op).
Stoel naar voren. Start. Voelen hoe-ie voelt (als de SUV tzt ´lekker´ voelt wordt ´ie´ een ´ze´).
Naar de uitgang.
Naar Van Buuren.
Naar m´n Days Inn.
Hopend op Rm 218.
Conny zegt
Ik vind stukken van de tekst nogal cryptisch,maar ik ben een oen met auto’s(daarom heb ik ook geen rijbewijs).
Maar er zit ook veel voorpret in!!