“Ik besef me” hoorde ik deze week een presentator van het Radio 1 Journaal zeggen.
En nog een keer “ik besef me”. En ik dacht: o got (met een T).
En: dat zou Rob Trip nooit gezegd hebben.
Nu lees ik in de Vara-gids van volgende week een interview met Paul de Leeuw.
Geschreven door Youp van ’t Hek.
En het is een kleinigheid misschien.
Maar ook bij een woord in dit stukje denk ik: au.
En daarna: zou die gids geen eindredacteur hebben?
O jee, ik moest het stukje 2 maal lezen, maar ik heb ‘m…
Dit is 1 van mijn andere ‘pet peeves’.
Wordt trouwens ook vaak fout gedaan in het Radio 1 Journaal.
Ook steeds vaker te horen en te lezen: zorgelijk i.p.v. zorgwekkend, hoopvol i.p.v. hoopgevend. Gruwel! Om van “over het voetlicht” maar niet te spreken…..
Taal leeft, dus taal verandert, maar soms wel in lelijke richting. ‘Beter als hem’ is al heel gewoon 🙁
En de hiervoor genoemde voorbeelden hoor/lees je ook elke dag :/
Mijn eeuwige probleem is de Engelse ziekte – de samengestelde woorden waar dan plots een spatie in opduikt.
Volgens mij valt deze in dezelfde categorie als de ‘motivatie’ van rechters. 😉
Toen ik aan het googlen was kwam ik de naam Jeanne Taal tegen. Ik heet ook zo en heb ook een weblog. Kun je me eens mailen. Groeten jeanne
@ Jeanne Taal: ik heet geen Jeanne Taal. Mijn voornaam is Jeanne en ik schrijf wel eens op het onderwerp taal.
Ik heet Jeanne Doomen