Ik ga knagers voeren en wanneer ik terug kom zit moe egel op het terras haar (tapas-)eitje te kraken en dan uit te zuigen.
Ik ga zitten op de drempel van de schuur (geen camera bij me) en ze doet of ze me niet ‘merkt’ en op anderhalve meter van elkaar delen we even elkaars leven.
Dan komt van links kind-egel (best groot al, maar toch niet meer dan 2/3 formaat moe egel) aanlopen. Het inspecteert en snuft en doet en komt steeds dichter bij en wanneer het op 20 cm van mijn linkervoet is zeg ik er vriendelijk iets tegen.
Om te voorkomen dat kind zich wezenloos schrikt wanneer het mij écht bereikt.
Even zit kind stokstijf, dan keert het om en gaat weer richting achtertuin.
Sorry, kind egel.
Ik ga al naar binnen en doe de deur achter me dicht.
theo zegt
toch mooi!
Hippo zegt
Langzaam opbouwen…