Tashi-1

Vandaag mag ik Tashi 2x naar buiten laten.
De 1e x is ze erg blij me te zien (dat is wederzijds).

Komop, we gaan wandelen, doet ze. En wie denkt dat een hond dat niet kan ‘doen’ heeft geen verstand van honden.
Onder je riem gaan staan bv en dan over de schouder verwachtingsvol kijken.
En als dat de boodschap niet direct duidelijk maakt: naar het tuinhekje rennen. Dáár moeten we dus uit.

Wanneer duidelijk is dat het er niet van komt, gaat ze doen waarvoor ik de deur heb geopend: plassen.

En dan rap weer naar binnen.

Waar ze heel zoet bij de keukentafel gaat staan waarop een zakje met lekkers ligt. Daarvan mag ik haar geven.

Ik pak het zakje en daar zit Tashi al heel braaf te zitten. Geen gespring, niet aandringen. Vertrouwend op haar mooie ogen.

Ik geef een koekje en zeg dat ik straks terug kom.
Misschien kunnen we dan spelen?