De telefoon gaat.
Met een jongeman ‘van NRC Handelsblad’.
Of het gelegen komt. Waar gaat het over (vraag ik).
Hij belt me *niet* over een abonnement (zegt hij).
O jee, denk ik.
Hij wil iets weten. Commentaar ergens op. Misschien wel op wat ik ervan vind dat de NOS de talentjes Michiel Breedveld en Catrien Straatman heeft teruggeworpen in de verslaggeverspoll.
Maar hij mág me iets aanbieden.
(opluchting)
Omdat ik ooit abonnée was mág hij me nu 5 weken het NRC aanbieden voor 2 Euro per week.
Het NRC. Hij zegt het wel tien keer achter elkaar.
Het antwoord is nee. Omdat ik niet nóg meer papier in huis hoef dat ik toch niet lees.
En het zou flauw zijn om te zeggen dat het dat het NRC was waardoor ik afknapte.
Maar hélpen deed het niet.
Stomme call centers.
Maar een weekend-abonnement is wél leuk. Heb ik ook. Om in te bijten.
Dat bood hij me ook nog aan.
Maar ik kom bij VK meestal al niet verder dan het Magazine.