Als ik wel naar Amerika was gegaan zou ik vandaag zijn teruggekeerd.
En ongeveer nu met een jetlag kater na mijn eerste bodemloze slaap toch maar zijn opgestaan.
Sammie blij dat ik terug was, Guus dolblij dat ik terug was.
De kippen doend alsof ik niet was weg geweest en dat geldt altijd voor de knagers.
Het hier belevend is de maand dat ik niet weg was snel voorbij gegaan.
Als ik in Amerika was geweest waren de dagen trager gegaan omdat ik meer had beleefd.
Die geplande reis (2 weken Yuma, 2 weken Kingman) zal ik in september niet maken.
De voor sept/okt bedachte reis is een week hier, vier dagen daar, vijf dagen elders, dan ergens drie dagen, dan weer vier etc.
Beetje hijgerig.
De reden is dat ik de eerste reis na de lange winter zie als een bijtankoplaadreis waarin niets *hoeft* terwijl ik voor de tweede meer avontuur in gedachten heb.
Omdat reis 1 verviel is DE reis nu de avontuurreis.
Ik tel de dagen en ik wou dat het eerder was dan over drie maanden.
Maar ik mis de reis van 2 weken Yuma en 2 weken Kingman met ev en klein uitstapje onderweg.
De dingen die ik had willen doen maar ivm het ‘niets hoeft’ helemaal niet had hóeven doen.
Ik zoek naar een afsluitende tekst. Iets over gezondheid en die te waarderen misschien.
Of ‘pluk de dag’ wat ik altijd een jaja-zal-wel-tekst vond.
Maar misschien zit er wel wat in.
Fijn dat je je nu weer zo sterk voelt dat je helemaal weer zin in de a.s reis hebt. Dat dat zo mag blijven!