Ik ga de knagers voeren en achterin de tuin zingt de tjiftjaf – hard.
Ik denk aan de tijd dat Lodewijk en ik opeens fanatieke vogelaars waren geworden.
Ging vanzelf. Van ‘welke vogel zou dat zijn’ via de aanschaf van een paar boeken naar aantekeningen maken en na elke wandeling in de boeken alles opzoeken over de vogels die we hadden gezien.
Glaasje wijn erbij. Chips.
Dat is een mooie herinnering aan een mooie tijd.
Laatst kreeg ik zo’n automatisch verzoek via Plaxo. Iemand wou me toevoegen. Meestal is dat als ‘vriend’ terwijl ik denk: we kennen elkaar niet of hoogstens amper. Nu was het ‘als familielid’.
Mijn aangetrouwde neef.
Al zeker 5 jaar geen contact meer mee. Zo niet langer.
Maar nu connected via Plaxo.
Geef een reactie