De man van de pakketpost belt aan.
In zijn armen een groot, vierkant, plat pakje.
In zijn handen een electronisch ding waarop hij van alles intoetst.
Ik verwacht geen groot, vierkant, plat pakje.
Ik verwacht nog vier dozen uit Amerika.
Dus gluur ik op het label en zie dat de geadresseerde ene B is op Noordeinde 17 – ik woon op Zuideinde 17.
“Dat is niet voor mij,” zeg ik. “Kijk maar: Noordeinde.”
“O,” zegt de man van de pakketpost.
“Ik zag 17 en toen dacht ik…”
(dit stukje is vooral voor R. die me niet echt geloofde toen ik suggereerde dat de Visa-rekening die ik niet had betaald en waarvoor hij een aanmaning kreeg mogelijk verkeerd was bezorgd omdat dit in mijn dorp wel vaker gebeurt)
Geef een reactie