Wanneer ik opsta staan Sammie en Guus achter de slaapkamerdeur. Sammie wrijft 1x (niet meer) langs mijn been – het moet niet meteen te gek worden.
Hij weet nu dat rosbief niet meer apart op een bordje wordt geserveerd. Hij moet zorgen dat hij ‘erbij is’ en dan geef ik eerst Guus en Eebje een stukje dan dan pas hem. Goh – kijk mij eens de baas zijn.
Op schoot komt hij vandaag niet. Wel ligt hij in een nieuw doosje dat op de grond naast me staat.
Ik vind hem vandaag wat afstandelijker dan gisteren. Maar misschien verbeeld ik me dat.
Met mij gaat het ok. Beter in elk geval. En voor wie hier belandt op zoek naar ‘hoe lang duurt een blauw oog’: in elk geval langer dan tien dagen. Veertien misschien.
Hij zoekt in ieder geval wel je gezelschap op door lekker in het doosje naast te gaan slapen, waar hij weer heelijk in ligt, ook het rosbief verdelen gaat prima dus wat dat betreft gaat het echt de goede kant op…
Alle katten zijn weleens een dag afstandelijker, ik denk niet dat je daar wat achter moet zoeken, Porky laat mij ook wel eens een dag links liggen…niet dat ik dat leuk vind, maar het is des katten eigens denk ik dan maar…
Hé, de paginaopmaak is wat veranderd, mooier met dat randje en de kop weer gecentreerd!
En dat oog, echt hoor, het gaat snel, gelukkig maar. Het zal alleen ongetwijfeld als heel langzaam voelen…