Vannacht staat Sammie 3x voor de slaapkamerdeur te mauwen en te krabben.
Om kwart over vijf geef ik op.
Wat er daarna is gebeurd:
* Toen ik met R. belde is Eebje op me komen liggen om te worden geaaid en ging ze heel hard spinnen (dit is nieuw) en later rende ze me achterna naar boven. Daar had ik haar de slaapkamer in willen smokkelen als Sammie er toevallig niet was geweest. Maar die was er wel en bovendien keerde Eeb direct om toen ze zag dat de deur dicht was.
* Guus zeurt nog meer dan anders om eten en ik verwen hem te erg.
* Sammie is 2x op schoot komen zitten voor aaien. Eerst een keer vijf minuten. Toen twintig minuten (wat erg lang is voor zijn doen).
Eerst liggen en mij -voorzichtig- laten aaien.
Daarna werd het buikje aangeboden dat ik opnieuw: voorzichtig streelde.
Ik lette goed op of de staart ging slaan als teken van irritatie.
Verder voerde ik een goed gesprek over onze liefde.
Toen wou Sammie rampetampen wat ik heel lief vond en na een paar minuten was dat genoeg zodat hij elders ging zitten om zijn piemeltje te likken.
(= zoals gewoonlijk)
Ook nog even geprobeerd een middagdut te doen maar Sammie blééf maar aan de deur krabben en mauwen dus dat werd niets.
Over het rampetampen. Hansje zegt dat ik het niet moet toestaan.
Dat het – anders dan ik dacht – niet een teken is dat hij in mij zijn moeder ziet maar dat het een blijk is van dominantie.
Ik heb nu bijna dertig jaar katten.
En af en toe was er een probleem.
Maar opeens begin ik te denken dat ik zelfs de basisprincipes van ‘ik en mijn kat’ niet onder de knie heb.
Is dat op schoot anders dan op een dekentje? Dat wist ik ook niet. Het oogt (en voelt) altijd fijn en cosy, met die toegeknepen oogjes.
Niet alle katten zijn hetzelfde, dus waarom zou het dan aan jou liggen?
Bubba doet het ook. Volgens mij is het gewoon een kwestie van “haar bed opmaken”, en daarna lekker een dutje doen, of dat nu bij mij op schoot is of op een kussen. ’t Duurt soms wel behoorlijk lang voordat ze tevreden is, en dan ben ikzelf inmiddels klaarwakker “gemasseerd”.
Wat is rampetampen? Is dat het kneden wat poezen wel eens doen, uit puur genoegen?
Ja, dat is het.
Waarbij ze dan zo’n weggedroomde blik in de oogjes hebben.
Ik heb trouwens altijd begrepen dat ze dat doen als ze zich erg op hun gemak voelen, of – zoals bij mijn katten – als ze iets heel zachts voelen: ze doen het als kitten om de melkgift van hun ma te stimuleren. (Alleen hebben ze dan nog niet van die scherpe nagels…)
Hier zijn fleecedekens, hoe ouder hoe beter, absoluut favoriet. Tijger kan er bovenop springen en dan volstrekt in een soort coma raken, heel hard spinnend. Tom is er iets minder gevoelig voor, maar die ligt wel liever op zo’n deken dan op iets anders.