Morgen rustdag in de Tour.
Net nu ik het in mijn systeem heb zitten.
Wat is toch ‘controleren’ vraag ik me af.
Als je bij een groep bent kun je die toch niet weerhouden als ze hárd weg willen rijden zodat jouw leider áchter blijft?
Die Contador. Nou probeerde Rasmussen ‘m vandaag alweer een kunstje te flikken.
Zal ik daar fan van worden? Of is dat eigenlijk ook een schurk.
En wie is Evans eigenlijk en waarom is Klöden volgens Ducrot en Dijkstra een zak behalve omdat gisteren z’n broek niet lekker zat en hem dat ergerde.
En ‘Vino’ is die nu herrezen of was het eenmalig en is het dan net als vorig jaar met Landis nl. doping.
Zondag, is dat nog een echte etappe eigenlijk. Of fietsen ze dan gewoon gezellig met hun allen naar Parijs.
En maandag – hoe moet *ik* dan verder zonder Tour? 🙁
Controleren is eigenlijk pesten:
in kopgroep: stoorzender + bruggenhoofd zijn voor kopman.
in peloton: ontsnappingen voorkomen + tempo bepalen voor kopman.
Rasmussen flikte vandaag geen kunstje.
Contador = berggeit = jeune premier = fanwaardig.
Zondag = schertsetappe. Maandag t/m woensdag = depressie + afkicken.
Maar wat dóen ze dan als ze ‘controleren’?
Je kunt anderen toch niet tegenhouden?
En als zondag schertsetappe is betekent dat dus dat zaterdag de winnaar al bekend is tenzij die zondag uitvalt?
In de kopgroep kunnen ze anderen inderdaad niet tégenhouden, maar als ze achteraan blijven hangen is de kans groot dat ze uiteindelijk winnen omdat ze geen inspanning hebben geleverd. Dat is het remmend effect. In het peloton maken ze het anderen moeilijk te ontsnappen door het tempo hoog te houden. Zie Boogerd vandaag.
Zaterdag is de winnaar bekend.
P.S. Ik geloof dat Rasmussen ook gísteren niks geflikt heeft en dat hij tegen de conventies in gewoon de etappe wilde winnen (plus bonificatie)van zijn naaste belager.
“..als ze achteraan blijven hangen is de kans groot dat ze uiteindelijk winnen omdat ze geen inspanning hebben geleverd. Dat is het remmend effect”
Dit snap ik niet.
“…In het peloton maken ze het anderen moeilijk te ontsnappen door het tempo hoog te houden. Zie Boogerd vandaag.”
Dit snap ik ook niet want als Boogerd het tempo hoog houdt kan misschien niemand ontsnappen maar gaat toch iederéén hard?
En volgens jou zijn die conventies geen echte afspraken? Bedoel je dat?
Waarom vind jij Rasmussen eigenlijk wel leuk?
Dat is een nieuwsgierige vraag.
Is het misschien een man/vrouw-ding?
Vinden mannen Rasmussen leuk? Vinden vrouwen ‘m griezelig.
Of deel ik de seksen nu wel heel ruw in omdat jij (m) X vindt en ik (v) Y.
Wanneer je je rotfietst in de kopgroep en er zit steeds een controleur in je wiel die nooit overneemt, dan raak je gefrustreerd: ik de inspanning, jij de winst, stik maar, dan doe ik ook niks meer: remmend effect.
In het peloton is het niet erg dat anderen ook hard gaan, als de rivaal maar niet ontsnapt, dat kan een ramp zijn. (Contador ging er pas vandoor toen Boogerd was uitgepierd)
De leukte van een renner is voor mij van nul en generlei betekenis. Ik vind coureurs die met initiatief rijden leuk. Maar dat is een ander leuk dan jij bedoelt, het m/v ding.
Ten slotte, genoemde conventie is er wel maar het is geen wet van M en P. Gisteren was m.i. zo’n uitzondering, maar er wordt verschillend over gedacht.
Als we het eens zijn over initiatief: waarom vind jij dan toch Rasmussen leuk?
Contador toont toch veel meer initiatief?
De rest begin ik nu te begrijpen.
En ik denk al: hoe kom ik morgen door.
Misschien de papieren voor de belasting zoeken of zo.
Maar het kijken naar de Tour is net zo’n adrenaline boost als erin rijden.
Nou ja, anders natuurlijk. Maar niet te verwaarlozen naar de mate waarin het een vrouw/man in beslag neemt.
Rasmussen heeft in de Alpen een geweldige rit gewonnen (zeer leuk), de voorsprong steeds goed verdedigd (redelijk leuk) en in de tijdrit stand gehouden (ook leuk, want hij kan niet tijdrijden).