Een tuin mag van mij woekeren en onkruid is óók mooi (tenzij brandnetel) dus denk ik elke zomer: verras me maar.
Deze zomer verraste de tuin me door alles totaal uit de klauwen te laten lopen.
Het pad rechts bestond niet meer.
Op veel plekken in de tuin nam de vlier het over.
Het was zo erg dat ik R. vroeg een tuinman in te schakelen om orde op zaken te stellen.
Ik wist dat het snoeien óók (in mijn ogen) uit de klauwen kon lopen.
Dat ik zou schrikken.
Dus zei ik tegen R. dat ik dan *niet* boos zou worden.
Ik ben inderdaad geschrokken.
Mn links heeft een totale kaalslag plaats gevonden.
Dat maakt het interessant wat er tzt spontaan zal gaan groeien.
Maar tzt is in de lente en dat duurt nog héél lang.
Geef een reactie