De aanschaf van de kaartjes voor Edita Gruberova in Boedapest was een impulsaankoop.
Eerst dacht ik: niet doen. Toen deed ik het toch.
De beer op de weg die ik vreesde was dat ik vier dagen later al naar Amerika zou gaan.
Ik vreesde warboel in het hoofd.
Want hoe me instellen op Amerika als ik in de week ervóór nog op en neer naar Boedapest zou gaan om háár te zien.
De warboel valt in zoverre mee dat ik sinds ik terug ben me redelijk kan focussen op vliegen naar Minneapolis -> Phoenix.
Ik leg dingen klaar, ik check vast bij Hertz in, ik heb m’n haar laten knippen, ik denk ook vooruit.
Dit alles vanaf Cloud Nine.
Elke tien minuten kijkend of er een nieuw filmpje van dinsdag op YouTube staat (nee).
Genietend van de prachtige foto’s die de man van mijn Facebook-vriendin Marija (uit Riga) van Edita nam.
Prachtige foto’s.
Misschien juist omdat hij anders dan Marija en ik niet idolaat is dus niet door zenuwen overmand.
Verder alsmaar de filmpjes (hieronder) terugkijkend.
En ándere Edita-filmpjes.
En uiteraard alweer een nieuwe impulsticketaankoop gedaan.
Heerlijk 🙂