Er is een uitdrukking die, meen ik, luidt: you are only as good as your last performance.
Dat slaat dan op zangers (en mogelijk ook andere performers) die gewoonlijk hartstikke goed zijn maar de laatste keer net *niet* en dat is dan wat blijft hangen.
Het komt steeds bij me op wanneer ik denk aan mijn kapster.
Jarenlang was ik tevreden over haar.
Ik vond haar ook aardig.
Ik bracht haar dozen met eieren van mijn kippen.
Maar door de laatste knipbeurt die nauwelijks een knipbeurt wás, heeft ze het volledig bij me verbruid.
Eerst dacht ik: over een maand of 4 ga ik nog eens en dan zal ze me vást wel aandacht geven, ook geschrokken door hoe het nu is gelopen.
Intussen word ik steeds meer verbitterd door dat ‘jammer dat jij het zo hebt ervaren’ wat ik echt dé kut-reactie der kut-reacties vind.
Waarop ze inbond toen ik nog meer ging briesen.
Maar het helpt niet.
Een andere kapper heb ik daarmee nog niet.
Maar ik zie me niet meer vrolijk lachend bij háár binnenwandelen.
Haar laatste ‘performance’ was mij nog geen 10% van de normale aandacht geven en alsmaar enthousiast heen dartelen om de klant vóór mij die ze idd een schitterend kapsel gaf.
Stom van haar.
Maar ik vraag me ook af waarom ze dacht dat ze dit bij mij wel kon maken.
Of ze denkt dat ik zo’n minkukel ben dat je die wel als vuil kunt behandelen.
Geef een reactie