Vanochtend heb ik de opnames van de gesprekken met de gynaecoloog en de anesthesist uitgetikt.
Erna overviel me dezelfde paniek als in het ziekenhuis.
De hopeloosheid.
Ik móet wel die operatie ondergaan (lijkt het) maar wat een ramp zal dat worden nog afgezien van alle mogelijke complicaties tijdens en na waarover ik staccato door beide artsen ben geïnformeerd.
Ik heb chocola gegeten.
En daarna op de lijst gekeken of dat goed was.
Chocola wordt niet met zoveel woorden genoemd, alleen in combinatie met ‘melk’.
Maar onder ‘suiker’ valt het allicht.
Is goed en dat idee van de kaas (van Truus) vond ik ook wel een toppertje. Volgens mij hield jij daar wel van, het is een bron van eiwitten en het combineert goed met een wijntje. Nootjes ook wel trouwens. Sterkte in deze bange dagen wens ik jou met heel mijn hart.