Wat kan ik me ergeren aan hoe mensen dingen zeggen.
Niet alleen aan formuleringen die niet kloppen (‘zich beseffen’ ‘zich irriteren’) of die ik lelijk vind.
Ook aan hun klank.
Vanochtend was het bv goed mis met Daphne Bunskoek die de TROS Nieuwsshow mocht meepresenteren.
Zij is 1 van de presentatrices die denken dat als ze op kjoet gaan wij ze daardoor meer gaan waarderen.
Voeg daarbij dat ze van foto’s voto’s maakt en de S en de Z ook vrolijk verhaspelt én alle werkwoorden die op -en eindigen laat eindigen op ‘uh’.
En ik erger me.
Net op de radio een dichteres.
Met vette ‘ai’ ipv ‘ij’-klanken.
Ook lekker lijzig. Uitdijende zinnen die in de lucht blijven hangen.
Zó erg dat ik de radio uitzet.
Wat ik wél mooi vind?
Een zachte G en een lichte stotter.
Waar anderen (hele volksstammen zelfs) weer een hekel aan hebben.
Daarom luister ik graag naar Auke Kok.
Vrouwen met “vliegende” stemmen zet ik uit.
Maar wat vind je dan van de uitspraak van Marcel Oosten?
@Eric: die uitspraak vind ik heel prettig – ‘hoor’ ik iets over het hoofd?
Vertel het me en ik begin over een maand met ergeren…