Aangenomen dat ik (normaal) omstreeks kwart over tien naar bed ga.
Na het nog 1x kijken van Bosom Buddies met Angela Lansbury en Beatrice Arthur. Of een stukje Gräfin Mariza.
Dan is het nu nog vier uur en dan slapen (zo’n beetje) en dan om kwart over vijf gezond weer op.
Gebroken en doodmoe misschien, maar: gezond.
Waarna ik de dieren voer.
Douche. Me aankleed.
Onopvallend voor de katten de nieuwe sleepkoffer en de rugzak met notebook en handtas 1+2 in de auto zet.
Handtas 1 is de gewone waarin o.a. mijn autopapieren – die laat ik achter in de auto.
Handtas 2 is mijn reistasje met o.a. mijn paspoort.
(morgen goed opletten en niet Handtas 1 meenemen en R. zien wegrijden met Handtas 2)
De hele dag bombardeer ik R. met mailtjes met ‘let hierop’ ‘doe dat’ wanneer ik weg ben.
Pas wanneer tot me doordringt dat hij er schoon genoeg van heeft switch ik naar post-its plakken op de aanwijzingen die er al liggen.
Morgen om deze tijd ben ik -even rekenen- in de lucht op ruim een uur vliegen van Portland.
Hoe vaak ik ook naar Amerika vlieg, het blijft zenuwen.
Reizen en huis en haard achterlaten went nooit helemaal. Maar bij R. is alles wel in vertrouwde handen. Fijne reis Jeanne, en tot snel!
Have fun, girl.
Hoi Jeanne, fijne reis! En gezond weer terug.
Misschien moet je je er eens een boek over schrijven, jouw liefde voor en ervaringen met de onderbuik van America.
Ha Lady! Goeie reis, mooie vlucht, veel plezier, hoop succes, veilig thuis!
Big hug!
Goeie reis!
Goeie reis!