Ik aarzel er al jaren over. Ik denk steeds vaker: ik ga het doen.
Na zondag en de mails van Inge dacht ik: ik *moet* het doen.
En: hoeveel vlees eet ik nou helemaal. Ietsje op brood – maar meestal kaas.
In de avond áls ik al kook eerder vis (uit de diepvries) dan vlees (uit het koelvak).
In Amerika eet ik veel stoommaaltijden.
‘Lean and Easy’ (oid) en dan garnalen of een andere vis.
Eieren alleen van free roaming (buiten!) kippen wat daar echt een kapitaal kost: 40 cent per ei.
Hier at ik tot voor kort Graseieren (nr 1) maar die heeft de Plusmarkt niet meer zodat het nu Bio-eieren zijn (code 0) en géén (enig alternatief) scharrel.
Bio zal het dus zijn.
Vriendelijk kipvlees heeft de Plusmarkt niet. Vriendelijk rund wel maar ik weet het langzamerhand niet meer hóe vriendelijk dat dan is.
Gisteren liep ik door de Plusmarkt denkend: dit is de first day of my life als vegetariër.
Met als raar neveneffect dat vlees dat me anders totaal niet interesseert opeens extra aanlokkelijk lijkt.
Ander vlees (filet americain) dat ik al in huis heb krijg ik niet meer door mijn strot.
Vraag: hoe dóe je dat, vegetariër worden?
Gewoon het knopje om lukt me niet. Ik vrees dat als ik mezelf daartoe *dwing* ik over een paar weken een pond dun gesneden ham oid koop en dat in vijf minuten naar binnen prop: ah!! vleeeeees!
Hoe doen anderen dat?
da’s een interessante vraag. Ik weet het niet meer eerlijk gezegd. Ik ben er gewoon mee gestopt. Dat is al meer dan 30 jaar geleden overigens. Je kunt natuurlijk ook steeds minder vlees gaan eten, hoewel je dat al niet vaak doet als ik je verhaal zo lees. Gewoon doen! En als je een keer per se wel wilt, ook gewoon doen!
Ik kan nu natuurlijk heel cool gaan doen, zo van ‘denk gewoon aan al die zielige diertjes’, maar dat is niet eerlijk: ik heb nog nooit vlees gegeten dus ik weet ook niet hoe het is om daar opeens mee te stoppen. Ik wou dat ik tips voor je had! Misschien kun je beter denken: ik ga proberen geen vlees meer te eten maar als het een paar keer misgaat is het ook niet erg. I.p.v. de nadruk te leggen op het dwingen.
Ik hoor graag jullie ervaringen.
De 1 er 30 jaar geleden ‘gewoon mee gestopt’ en Femke: nooit vlees gegeten? Principe van je ouders dan?
Ik denk ook dat bij mij geleidelijk stoppen het beste is. Tot ik bij ‘vlees’ net zo’n oprechte weerzin voel als nu al jaren bij ‘kip’ of ‘konijn’.
En gewoon af en toe zo goed mogelijk vlees eten? Als niemand meer biovlees eet stort die tak van vleesindustrie helemaal in…
(Hoewel ik ook altijd wee word als ik dan lees dat beesten ‘diervriendelijk geslacht’ worden, alsof slacht diervriendelijk is…)
Je hebt natuurlijk van die vleesvervangers, Valess, hoe heet dat spul. Burgers enzo. Ik moet altijd wel lachen om die vegetarische hamburgers. Af en toe heb ik dat wel, maar ik vind het duur. Ik ben geen vegetariër, ik eet wel regelmatig vegetarisch. Vaak met champignons of een eitje.
@ Jeanne: Ja, principe van mijn ouders.
ik was wel erg gemotiveerd, dat maakte het waarschijnlijk wel gemakkelijker. Wilde al langer stoppen, maar om logistieke redenen was dat niet handig. Dus toen het kon, was het geen probleem.
Gewoon beginnen met een vleesloze dag per week en dan geleidelijk zien of er nog een ander dagje bij kan… en zo verder.
@Nan: ik eet al regelmatig geen vlees in hoofdmaaltijden en op brood.
Maar stop bv gedachteloos een plakje rosbief in m’n mond als ik de katten rosbief geef.
Valt me opeens op – de gedachteloze manier van toch best veel vlees eten.
Kan me niet meer goed herinneren hoe ik begonnen ben, gewoon al heel lang van plan , op een dag besloten en daarna een jaar of 15 vol gehouden.Toen het biovlees makkelijker te krijgen was weer af en toe vlees gaan eten omdat toch wel erg lekker is soms 🙂
De Valess achtige vervangers zijn over het algemeen helemaal niet lekker dan liever kaas, noten , falafel etc
@Nellie: ik vind Valess er erg vies uitzien.