Verder was ik nogal woest in slaap gevallen en eigenlijk ook woest opgestaan.
De afgelopen weken ontstond binnen Twitterkring(en) een hype/rage.
Poken. Dat is een gadget (wát precies is in dit verhaal niet van belang).
Ik kocht er 1. En duwde die (dat zei het doosje) in een usb-ingang.
Waarna er niets gebeurde.
Zodat ik de verkoper vroeg: wat nu.
“Erop drukken” zei die. Eh.. waarop? (ik drukte overal op maar niks).
Nu kreeg ik een code.
Maar: waar moet ik die invullen? En echt, ik probeerde alles dat ik kon bedenken.
Toen: er komt een handleiding, vanavond (vrijdag) of morgen.
Zodat ik gisteravond om een uur of elf maar eens voorzichtig informeerde waar hij bleef.
Ik moest het maar op internet vinden, was het antwoord.
Zodat ik wild-woest het kreng kado deed aan een ándere Twitteraar (want zo kwam ik aan de poken) die me al geDM-ed had dat hij ‘m wel wou overnemen.
Dit verhaal in het kader van ‘service aan de klant’ en hoe ver je daarmee komt.
Geef een reactie