In de auto overleggen R. en ik: zullen we (advies van Lilian) Jozef en Otje een dag in een ren in de schuur zetten.
Dan kunnen ze elkaar op neutraal terrein beter leren kennen.
Wat we niet moeten doen (en wat wij aanvankelijk wilden maar wat Lilian ons heeft afgeraden): de konijntjes elk in een nu in tweeën gedeeld deel van de ren zetten zodat ze door de tralies aan mekaar kunnen wennen.
Wat ik bedenk: gewoon in de ren zetten. Samen.
De ren is vanochtend door R. grondig herbouwd. Holen zijn gedicht, een deel van de bosjes is verwijderd, alle drie de hokjes zijn gereinigd en opnieuw ingericht. Verder is tussen het rechterdeel en het linkerdeel een stuk gaas. Dat kunnen we openvouwen, maar het is in elk geval ánders.
Zodat, denken we, Jozef niet territoriaal zal zijn. Althans niet érnstig.
Tegelijk geeft het feit dat het hem wel bekend voorkomt hem een ietsje overwicht dat hij wel kan gebruiken afgezet tegen de manier waarop Otje maar bleef en bleef op hem wippen toen hij dat duidelijk allang niet meer leuk vond.
We laten ze samen los.
Krijg nóu wat zien we Jozef denken. Hij inspecteert alle hoeken en (weggewerkte) gaten, nieuwe randen, een gevallen tak, verschoonde huisjes.
Whoa denkt (denk ik) Otje die hier een stukje graaft en dáár een stukje graaft.
Even de pootjes in de aarde, lekker vies maken, buitenkonijn met grote ren worden.
Dan trekt Jozef een kort (enkele seconden) sprintje achter Otje. Die gaat zitten en wacht af. Jozef gaat elders zitten en wacht ook af.
Ik breng R. naar de bus.
Wanneer ik terugkom liggen de liefjes-in-spe bij elkaar.
Helaas slecht te fotograferen want het is in de door bomen overhangen donkerte.
Weer een uur later (en nu nog steeds) is de situatie dat Otje in een hoek zit en Jozef elders in de ren.
Af en toe (eens per half uur) trekt zij een kort sprintje waar hij dan even achteraan gaat maar: ze vechten niet, hij blijft ook niet jagen.
Ook zie ik haar 1 van de hokken van binnen verkennen.
Liefde op het eerste gezicht en binnen zeven uur hartstikke klef zijn is het *niet*.
Maar volgens mij gaat dit helemaal goed komen.
Dat dit helemaal goed gaat komen ben ik ook van overtuigd.
Dat heb je ook goed gedaan om ze toch maar wel meteen in de ren van Jozef te zetten, vooral ook omdat die dusdanig veranderd was, dat het voor Jozef toch ook weer nieuw was. Ook je redenatie om zo het evenwicht bij te stellen, het is nog steeds de ren van Jozef en dat zal hij toch wel min of meer laten blijken. Gelukkig zijn mannetjes altijd een stuk gastvrijer als het een nieuwe partner in de eigen ren betreft. Andersom wil dat nog wel een anders uitpakken (zoals je helaas wel weet :-()
Otje is leuk! Gefeliciteerd met je nieuwe konijntje!
En Jozef en Otje, veel geluk samen!