Verontwaardiging

Ik zie kleumende tuindieren (mn kip An die zich vooral verbergt onder de houtstapel).
Ik zie spreeuwen neerdalen die ik tot nu niet zag. Eten, eten, eten.
Merels die niet kunnen sleuren aan wormen eten kruimels brood.

Bij het wak verdringen eenden zich op de steiger wanneer ik kom voeren.
De drie zwanen krijgen tussen het gretige kleine grut amper een enkel stukje brood te pakken.
De meerkoetje en waterhoentjes blijven altijd op afstand. Ik slinger ze dan boterhammen stevig brood toe.
Wat nu niet lukt omdat de harde oostenwind uit de polder komt.
Helemaal voor niets verzamelen ze zich dus in mijn wak.

Ik ben niet blij met dit weer.
Ook niet omdat ik zelf elke paar uur ijs door drinkwater moet vervangen.

Dat vertel ik.
De reactie op de sociale media is deels ‘me too’ maar (voor mij) onverwacht veel keiharde verontwaardiging.
Dat ik blij moet zijn voor wie de kou wél leuk vindt! Dat ik mensen het schaatsen niet gun!
Ik gun iedereen schaatsen. Maar ik gun An ook dat ze onder de houtstapel uitkomt en door de tuin scharrelt.

Overigens is de weervoorspelling weer bijgesteld.
Het gaat niet (dat was het goede nieuws van vanochtend) zondag dooien.
Nu zal dat volgende week vrijdag zo zijn.
Misschien.