Sinds een aantal jaren stuurt de Dierenbescherming (=1 van de vele goededierendoelen waarvan ik lid ben) in deze tijd het verzoek geld te storten voor dieren die in de zomer worden gedumpt.
Dat was tien Euro per maand voor drie maanden en dan kreeg ik als beloning wat matige stickers met m’n naam en adres en een plaatje van een kat of hond.
Na een tijdje draaide de Dierenbescherming dit om.
Ze stuurden eerst die stickers met de acceptgiro erbij.
Zodat ik me verplicht voelde. En betaalde.
Ook dit jaar komen eerst de stickers.
Minder dan anders, wel betere kwaliteit.
En niet meer 10 Euro per maand maar 15 Euro.
Ik vind 45 Euro veel maar maak toch over.
Vandaag weer een brief van Dierenbescherming met op de envelop twee snoezige kittens en “Namens Kobus en Lizzy BEDANKT!”
Wat aardig, denk ik. En: zou ik nu meer stickers krijgen?
Nee.
In de envelop een brief met: Dierenliefhebbers reageerden massaal op mijn verzoek om hulp voor zwerfdieren in de zomermaanden. Ik wil iedereen heel hartelijk bedanken – zeker trouwe donateurs zoals u!
Helaas hebben we nog geen volledige dekking van onze kosten. Dus mocht u nog geen machtiging hebben afgegeven … het kan nog steeds!
Waarna de brief er vanuit gaat dat ik NIET heb betaald.
De brief die -gezien de enerzijds-anderzijds-benadering – wordt toegestuurd aan iedereen.
Met aangehechte kaart om te versturen en een ingesloten envelop.
Wat een verkwisting!
Geen wonder dat jullie je dekking niet volledig krijgen!
Hoe zeer de zwerfdieren me ook aan het hart gaan, wanneer er volgend jaar weer een envelop met stickers komt trap ik er niet meer in.
Pas eerst maar eens op de eigen centen voor je er mij nog meer uit de zak probeert te kloppen.
Hoi Jeanne, ik kom net van een (dag)reisje uit Friesland en kwam vlak langs je woonplaats. Daar was een verkeersopstopping . . . . . de dierenambulance kwam langs en even later stonden we vlak bij het ongeluk waarvoor zij kwamen. Heel triest maar zo goed dat die dierenambulance er was en probeerde te redden wat er te redden was/viel. Een zwanengezin was aangereden, èèn van de ouders was dood, de jongen werden met een net gevangen en de overgebleven ouder werd geprobeerd te vangen maar die vloog uiteindelijk weg. Het was heel triest allemaal maar die jonge zwanenkinderen zijn denk ik gered. Ik hoop dat de overgebleven zwanenouder die kinderen ooit terug zal kunnen vinden . . . . . . weet jij hoe dat gaat??
Wat ontzettend verdrietig.
Zwanen paren voor het leven.
Wat de jongen betreft: ik neem aan dat ze zijn overgebracht naar een vogelopvang.
Waarschijnlijk worden ze als ze gezond zijn weer uitgezet.
Maar die arme overgebleven ouder.
Partner kwijt en ook de jongen.
Zouden ze elkaar ooit toch nog kunnen vinden, denk je, weet jij daar iets van? Die mensen van de dierenambulance deden echt hun best die grote ook mee te nemen. Het was supertriest die weg te zien vliegen . . . . .
Als ze snel worden teruggebracht naar waar ze gevonden zijn, worden ze misschien weer herenigd.
Normaal trekken zwanen erg lang met de jongen op, soms wel een jaar. Het is meer een familiegroep dan eenden.
Ik heb er ook nog veel aan gedacht en was benieuwd waar je het hebt gezien.
Maak me natuurlijk zorgen dat het ‘mijn’ zwanen zijn…
Het was op de E7 en ik dacht aan jou omdat het bij jou in de buurt was. Het spijt me als het jouw zwanen waren maar/en als het zo is kan je wellicht iets regelen met die opvang, dat zij weten waar ze de overgebleven ouder kunnen vinden. Ik neem aan dat de dierenambulance weet waar het was, het was om een uur of 5 gistermiddag. En je hebt best kans dat zij ook graag willen dat die jongen terug naar hun overgebleven ouder gaan . . . . .
A7 is ver hier vandaan hoor. Mijn jongen kunnen nog niet vliegen en ook niet zover zwemmen.
Ik vermoed dat ze nog in deze of een aangrenzende polder zijn.
Als je die van jou nog ziet hoor ik het graag, misschien zet je er dan wel iets over hier. Deze jongen konden ook nog niet vliegen maar ze waren duidelijk wel ‘op stap’. Daar zo vlakbij de snelweg hadden ze het niet zo lang gered en piep waren ze zeker niet meer. Ik ga eens googelen om te zien of er iets over te vinden is . . . . .