Sinds het vroege voorjaar verstoppen de kippen hun eieren.
Laatst vond ik er een paar: in een konijnenhok in de achterste ren dat de konijnen nooit gebruiken maar dat toch maar weer eens werd schoongemaakt.
Zes eitjes.
De helft vermoedelijk bedorven, 1 ‘ging wel’ en twee deed ik kado aan egel.
Aan het formaat te zien waren dit eitjes van Tosca.
Gisteren laat ik de kipjes de tuin in en Andrea sprint meteen langs het linkerpad richting achtertuin.
Ik denk ‘die volg ik!’ maar grijp eerst nog wat hooi voor de konijnen in de achterste ren.
Wanneer ik me omdraai is Andrea verdwenen.
Stom! (ik)
Vanochtend eet Andrea enkele kippenkorrels en.. daar gaat ze weer!
Nu loop ik meteen achter haar aan. Op een paar meter afstand.
Ik zie de kip hollen over het bruggetje, dan slaat ze rechtsaf.
Ik stap door: geen Andrea.
WTF!
Ze is zó snel verdwenen dat ik denk, ze móet wel in de struiken direct rechts zitten.
(Dat denk ik ook omdat toen ze *gisteren* weg was, Loki daar geconcentreerd zat te snuffen.)
Ik spreid wat planten waar ik makkelijk bij kan maar ik zie niet de stapel eieren die ik nu verwacht.
Nu ben je als kip snel vérder dan de eerste rij planten. Maar als ik verder wil komen moet ik eerst van alles vertrappen.
Wat ik ook weer niet wil.
Ik maak een vaag plan om morgen Andrea dichter op de hielen te zitten maar ik ken mijn kipjes: wanneer ze weten dat erop ze wordt gelet houden ze het te verstoppen ei fluitend drie kwartier op tot ik genoeg krijg van het wachten en denk ‘misschien is dit hun baaldag’.
Om daarná snel dat ei te leggen.
Ze opgesloten houden tot ze wel móeten leggen helpt niet.
Dat heb ik al geprobeerd.
Nou ja, niet de hele dag natuurlijk (dat is zielig) maar wel tot een uur of half elf.
Shabnam zegt
Wat een slimme kippen toch! Wat je al niet moet overhebben voor een vers scharreleitje