Waar ik me op Twitter vaak over verwonder: de “ik krijg er weer zó veel followers bij!” resp “welkom vele nieuwe followers!”-verzuchtingen.
Wat doe ik fout denk ik dan.
Terwijl ik niet eens zoveel fout doe aangezien ik nu op 374 followers zit.
Maar ik denk dan steeds: blijven ze wel? Hoe lang blijven ze? Ben ik leuk genoeg om ze te houden? Twitter ik niet te veel? Te saai? Te kritisch? Te wat-dan-ook.
En helemaal nóóit denk ik: laat ik eens twitteren “o, wat ben ik RAZEND populair met al die volgers”.
Net lees ik “Woops ik krijg allemaal luisteraars er bij op Blip. Twitter, Blip, Blog hoe ga ik dit allemaal bijhouden” en dat heb ik dus nóóit – dat ‘allemaal’ dat deze tweep zo in verwarring brengt dat ze het werkelijk niet meer kan bijbenen hoeveel mensen haar fantastisch vinden.
Ik kijk even hoeveel followers op Twitter ze heeft. Dat zijn er 70.
Ja, echt: 70.
Volgens mij is dat nog wel te managen tenzij je een reuze warhoofd bent.
Misschien omdat ik nog zoveel andere dingen ook wil doen, fotograferen, prive-opdrachten, andere sites ontdekken en er echt iets mee doen, full-time (op een andere locatie dan thuis) werken, leren, sporten, vrijwilligerswerk.
Vind je statement dat ik denk dat mensen mij fantastisch vinden en dat ik het allemaal niet meer kan bijbenen, wel wat overtrokken, voor mij is niet van belang hoeveel mij volgt. Maar de kwaliteit ervan.
Ik ben er juist trots op dat men mij volgt, omdat ik mijzelf juist niet zo fantastisch vindt…(integendeel)
Sorry dat ik je verkeerd interpreteerde. Ik plaatste jouw opmerking in het geheel van die ándere.
Zo was er bv nóg 1: “nu bijna 600 followers, dat moet even genoeg zijn”.
Ik vind het lastig, die followers, ik schrijf er niet voor niets regelmatig over.
Fijn, dat het opgehelderd is.
Laat de followers voor wat ze zijn. Knap als je 600 followers actief terug kunt volgens. Dat lukt mij al niet eens met 70 🙂
Net bv weer zo’n tweet: “Welcome all you new followers – I’ll try to throw in an English tweet every now and then” en ik kan die 300 die ik zelf volg natuurlijk ook niet allemaal volgen.
Tegelijk vind ik het sneu wanneer mensen die net op twitter beginnen mij gaan volgen en blijkens hun eerste tekstjes duidelijk houvast zoeken en dat ik dan besluit: nee, niet boeiend genoeg.
Vaak begin ik dan met niet-volgen en wanneer zo iemand een keer op me reagéért volg ik dan toch ’terug’.
Ik heb rond de 150 volgers en ik volg er ook ongeveer zoveel. Het maakt me niet zo uit Van een paar mensen vind ik het jammer dat ze mij niet volgen, vooral omdat ik ze irl ken. Waarschijnlijk gewoon niet in de gaten gehad denk ik. Maar ja, ik blog geloof ik ook voor een lezer 😉