Virtuele relaties – ze zitten me niet lekker.
Die man dus, die wel leuk met me mailde en toen ik hem vroeg iets samen te doen (een voorstelling bezoeken! niet intiem dineren en al helemaal niet een romantische strandwandeling, bij mij thuis eten bij kaarslicht met uitzicht op sex of iets anders Spannends) terugmailde: nee.
Daarvan was ik behoorlijk van slag. Eigenlijk nog wel een beetje.
Hoewel de gêne die me direct erna overviel wat is afgezakt.
Maar wat zo raar was.
Ik dacht eerst: dit vertel ik niemand. Vanwege die gêne.
En dacht toen aan de virtuele vriendin die ik de afgelopen maanden driftig mailend door twee desastreuze affaires heb heen gesleept, alles mee adviserend van ‘wat zal ik aandoen voor de eerste date’ t/m ‘hoe overleef ik nu hij me heeft gedumpt’. Ik dacht: die begrijpt me. En mail haar mijn verhaal.
Waarop zij terugmailt: “Wat is er nou helemaal gebeurd – er is een uitnodiging afgeslagen.”
Zodat ik haar subiet afschrijf als iemand die mogelijk op mijn golflengte zit.
Intussen ben ik zelf ook helemaal niet aardig.
Zo ontving ik alweer een week geleden een erg aardige mail van iemand met wie ik vroeger vaker contact had en ik heb intussen al zeker tien keer in mijn hoofd een aardig antwoord gecomponeerd maar irl komt er steeds wat tussen dus die denkt nu vast ook van alles over mij.
Maar (nog) niet antwoorden is anders dan onaardig antwoorden. Zeg/denk ik.
Wat mogelijk weer wordt ingegeven door mijn eigen fout gedrag.
renesmurf zegt
Van elk mens is er maar eentje, en er is nooit iemand die precies op je golflenngte zit.
Soms heb je het ook nodig dat iemand zegt, ach, niks aan de hand, dat heeft weer met stemming te maken. Van beide kanten.
Aithos zegt
Is heel herkenbaar hoor! Ik kan zelf het beste direct en spontaan reageren, want anders verzand ik te vaak in m’n eigen neiging om inderdaad te componeren tot iets waar ik me zelf tevreden over kan voelen, en dan blijft het bij uitstel. Ik beperk me tegenwoordig vaak tot een bondig “shit” of “jippie” (of iets daartussen in; eventueel een smiley), en dat blijkt eigenlijk altijd prima over te komen qua boodschap.
En die persoon waar jij het over hebt, zal jouw eigen bovenstaande verhaal evaren als een mooie reactie op zich…
Jeanne zegt
🙂
Aithos zegt
jippie!