Vanavond zie ik ze voor het eerst: de vleermuizen.
Ze maken me vrolijk. Die beweeglijkheid.
En ze doen me denken aan de woestijn en onder de blote hemel slapen en ze in het duister duikvluchten tot op een meter boven je zien maken.
De bedoeling was: morgen uitslapen. Als enige dag van de week.
De andere dagen niet omdat Bernadette sinds haar vriendin is verdwenen in de schuur slaapt en naar buiten wil wanneer het licht wordt.
Dat was eerst tegen half zeven en het wordt steeds vroeger. Vanochtend deed ik om vijf over zes de schuurdeur open en naar buiten stapte ze.
Vanavond hang ik een hangslot aan de deur zodat boeven niet zomaar binnen kunnen stappen en Bernadette zodra ze daar morgenochtend zin in heeft naar buiten kan.
Dan zit ik tv te kijken en achter me ruziën eenden. Zoals ze dat elke ochtend vanaf vier uur óók doen. En ik denk: wat als ze dat morgen doen en Bernadette wordt bang. En: wat als een vreemde kat de schuur binnenkomt. Of dat er iets anders gebeurt dat haar vrees inboezemt.
Ik verwijder het hangslot, draai de schuurdeur gewoon op slot en zet de wekker op zes uur.
Nachtrust voor een vrouw is niet bij benadering zo belangrijk als nachtrust voor kip Bernadette.
Vind ik althans. En ik ga erover.
Geef een reactie