Het lijkt een week geleden (maar is mogelijk twee) dat ik met R. inkopen deed bij Ranzijn.
Ik schat dan zo’n beetje in (natte vinger, losse pols) wat we nodig hebben tot hij weer komt.
Dit keer zat/liep ik te slapen of de natuur is sterker dan ik.
Zo had ik er niet op gerekend dat ongeveer álle vogels uit de Schermer hebben ontdekt dat wanneer ik de kippen voer zij ook kunnen neerdalen resp. aan komen waggelen én dat via de voor de kippen op een kier staande schuurdeur ze ook direct uit de zak met graan de buikjes vol kunnen eten.
En – dit geldt vooral voor de tortels – ook de grote zak duivenpinda’s. Die nu vrijwel leeg is.
De afspraak met R. voor eind van de maand dus verschoven naar a.s. donderdag.
Nog even op een houtje bijten, duif (of genoegen nemen met gemengd-graan-met-mais).
Vogels weten heel snel waar lekker voer te halen is!
O jee, dat herken ik wel. Bij mij lijken de vogels ook steeds meer weg te eten met z’n allen. Verbaasd kijk ik naar de voorraad ‘vet strooivoer’ en ‘zonnebloemkernen’. Had ik niet net besteld? Alleen de pinda cakes blijven wat langer hangen deze keer, en ook de pindablokken vinden iets minder aftrek. Maar de rest van het voer gaat er rap doorheen. Misschien toch een beetje op rantsoen want het is tamelijk prijzig zo, die gasten aan tafel.