Zaterdag geen Volkskrant (en ook niet nabezorgd), maandag geen Volkskrant (en evenmin nabezorgd). En toen ik daar om vier uur over belde een pinnig meisje “dat het nog tot zes uur kon” – heel fijn voor een ochtendblad. Overigens: ook om zes uur geen Volkskrant en daarna evenmin.
Zodat ik me vannacht voornam om als hij er nu wéér niet was hartstikke woest op te bellen dat ik ‘m nu helemaal niet meer wou en dat ze dat abonnement konden shoven. Lag me daar al op te verheugen. Op dat telefoontje.
Maar wat valt net in de bus: de Volkskrant. Zul je altijd zien.
Geef een reactie