Om vier uur komen de nieuwe caafjes.
Ze worden gebracht.
En dat is altijd zo´n moment dat ik mijn huis zie door de ogen van een ander: de tafel vol ongeopende post, de woonkamer vol dozen met ´voorraad´.
Ik besluit te proberen het bezoek via het tuinhek (buitenom dus) de tuin in te loodsen.
Tuinpad naast het huis ontdaan van grijpgrage hop en andere uitstekers.
Tuinpad naar de achtertuin idem. Bah wat kan dat spul gemeen prikken.
Achterren geénspecteerd en twee oude konijnenholen gedicht.
Een door niemand gebruikt huisje bij het cavenhuis gezet – voor het geval de nieuwe caven liever eerst apart wonen.
Caven Panda en Annabel vinden het reuze interessant.
Konijn Daphne is door het dolle heen van drift. Gaat haar holen weer open graven en springt in en uit de extra woning.
Hopelijk is ze tegen vier uur weer gekalmeerd en hoef ik geen "zo doet ze anders nóóit"- verhaal te houden.
anneke zegt
ik heb dat ook hoor, maar wat kan het eigenlijk schelen dat er iets ligt hier en iets anders daar.
als er maar een sfeer heerst van lieve caafjes, nu sijt wellecome, daar gaat het om, en die sfeer is er toch 🙂