Ik was in Zürich voor mijn voorlopig laatste mini trip.
Het viel me niet mee.
Zürich was zondag-met-mooi-weer en dat betekende hartstikke druk.
Ik liep er met de ziel onder de arm en al snel pijnlijke voeten want de schoenen waarop ik hier liep waren eigenlijk te warm dáár dus gingen knellen.
Normaal zie ik mooie plekjes die ik wil fotograferen, nu vloog het me alleen maar aan.
2x ging ik zitten op een terrasje en bestelde iets te drinken, ik had mijn Kindle mee, maar niks was leuk.
De opera viel ook tegen.
Wat ik wist maar soms ben ik in een goede stemming zodat ik wat ik eigenlijk niet zo leuk vind (de productie, de ‘grappen’, een dirigent die de maat wat mis slaat) wel kan hébben.
Nu niet.
Na afloop met enkele andere fans bij de stage door gewacht op Pavol die ons lief omhelsde en mijn twee eitjes in ontvangst nam (dank je, Tosca! vier volle weken geen eieren en net afgelopen week op maandag en op vrijdag wél een eitje zodat ik mijn bekende gebaar kon maken).
Vragen om het hart op mijn arm kwam er niet van.
Teruglopend naar het hotel dacht ik: dit niet meer.
Toen nog eens een nacht slecht geslapen met nare dromen en een gepeperde hotelrekening betaald maar gelukkig thuis mijn lieve Loki in de armen kunnen sluiten.
Shabnam zegt
Ach, dat klinkt niet fijn. Goed om weer thuis te zijn en gelukkig ook snel weer naar Amerika!