In het kader van het unwinden voor de hopelijk bodemloze slaap voor de wekker om half zes kijk ik naar Raymann is laat.
Waarin Jeroen Pauw.
Die een vriendin heeft die Margo of Margot heet en hij vindt leuk aan haar dat ze vrolijk is. En slim. En onbehaard.
Ik zeg maar zo ik zeg maar niks.
Ach ja, voor elk is er wel wat wils.
Onbehaard???
Oh… (blondt)
Ironie van Pauw jegens de behaarde tante Es
Zou ut?
Dan is-ie leuker dan ik dacht…
Mijn ‘excuses’ in ’t Bokito-stukkie idem.