Ik val in het staartje van Judging Amy wat ik een erg mooie serie vind.
Het juridisch-sociale verhaal, de mensen.
Dit blijkt die aflevering te zijn waar Tyne Daley als hulpverleenster komt te staan tegenover haar vroegere vriendin die nu een rang heeft waarin ze over haar mag oordelen.
Waarbij pikant is dat die vriendin de Christine is uit Cagney & Lacey maar haar echte naam ben ik kwijt. En Tyne Daley was dus Cagney.
Ook een mooie serie.
Ze hebben een ruzie die spettert. Daarna draait ´Christine´ bij.
Dus nu is het weer goed, zegt Amy.
Nee. Want soms lopen ruzies zo hoog dat wat gezegd wordt nooit meer wordt vergeten.
Hoe waar.
Hippo zegt
Sharon Gless! Was ik stiekem een beetje verliefd op 🙂
En ja, sommige dingen gaan nooit helemaal over. De wond geneest, maar het litteken blijft een herinnering.